SKŁAD chlorowodorek benazeprilu 5 i 20 mg.

WŁASCIWOŚCI Po doustnym podaniu benazepril HCI jest bardzo szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, a następnie hydrolizowany do substancji czynnej (benazeprilatu) inhibitora konwertazy angiotensyny, którego najwyższe stężenia w surowicy pojawiają się w 2 godziny po zażyciu. Zahamowanie przejścia angiotensyny I w angiotensynę II, które następuje w wyniku działania Fortekor u utrzymuje się przez ponad 24 godziny od podania leku. Zahamowaniu ulegają wszystkie reakcje wywołane przez angiotensynę II. Benazepril i benazeprilat wiążą się z białkami surowicy. Treść pokarmowa zwalnia wchłanianie leku, ale nie wpływa na jego wchłoniętą ilość. W związku z tym Fortekor może być przyjmowany po lub w trakcie posiłków.

WSKAZANIA Psy leczenie niewydolności serca połączonej z nadciśnieniem. Koty leczenie chronicznej niewydolności nerek.

PRZECIWWSKAZANIA Psy Stwierdzona nadwrażliwość na benazepril. Niewydolność serca spowodowana zwężeniem aorty. Koty Nieznane.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Działania niepożądane

wywołane przez Fortekor mają zwykle charakter łagodny i przejściowy. Psy Niewielka liczba psów może wykazywać przejściowo objawy zmęczenia. Koty W wyniku stosowania Fortekor u może nastąpić wzrost poziomu kreatyniny co jest wywołane efektem terapeutycznym leku - obniżeniem ciśnienia krwi. W przypadku braku innych niepokojących objawów nie jest to wskazaniem do przerwania terapii. W rzadkich przypadkach może nastąpić zmniejszenie ilości erytrocytów.

Interakcje

Psy Fotekor stosowano łącznie z beta-adrenolitykami, antagonistami wapnia, cymetydyną, lekami moczopędnymi, digoksyną, hydralazyną, warfaryną, acenokumarolem oraz naproksenem. Nie znaleziono dowodów na istnienie istotnych klinicznie interakcji. Hipotensyjne działanie benazeprilu nasila się pod wpływem czynników zwiększających aktywność reninową osocza lub zaburzających bilans sodowy (np. diuretyki). Podczas leczenia inhibitorem konwertazy nie zaleca się jednoczesnego stosowania diuretyków oszczędzających potas (spironolakton, triamteren, amilorid itp.), czy podawania związków potasu ani substytutów soli zawierających potas. Może to bowiem prowadzić do znaczącego wzrostu stężenia potasu w surowicy. Jeżeli jednak takie postępowanie zostało uznane za konieczne, niezbędne jest częste oznaczenie stężenia potasu we krwi. Kinetyka preparatu Fortekor nie zmienia się pod wpływem stosowanego jednocześnie hydrochlorotiazydu, furosemidu, chlortalidonu, digoksyny, propranololu, atenololu, nifedipiny i naproksenu. Stosowanie Fortekoru nie wpływa też znacząco na kinetykę wymienionych związków. Koty Nie są znane

Interakcje

Fortekoru z innymi lekami. Podanie Fortekoru razem z inhibitorami ACE i/lub innymi lekami obniżającymi ciśnienie (np. beta- blokerami, blokerami kanałów wapniowych lub diuretykami) może doprowadzić do nasilenia objawów hypotensji.

DAWKOWANIE Psy leczenie niewydolności serca połączonej z nadciśnieniem. Minimalna zalecana dawka wynosi 0,25 mg na kg masy ciała, podawana doustnie, raz dziennie. Psy o masie ciała 5-10 kg otrzymują 0,5 tabletki dziennie Fortekoru 5 mg. Psy o masie ciała 11-20 kg otrzymują 1 tabletkę dziennie Fortekoru 5 mg. Psy o masie ciała 20-40 kg otrzymują 0,5 tabletki dziennie Fortekoru 20 mg. Psy o masie ciała 40-80 kg otrzymują 1 tabletkę dziennie Fortekoru 20 mg. Jeśli reakcja jest niezadowalająca, dawkę dzienną można podwoić, stosując ją również raz dziennie. Preparat może być podawany zarówno na czczo, jak i po lub w trakcie posiłków. Czas leczenia jest nieograniczony. Koty leczenie chronicznej niewydolności nerek. Minimalna zalecana dawka wynosi 0,5 mg na kg masy ciała, podawana doustnie, raz dziennie. Koty o masie ciała 2,5-5 kg otrzymują 0,5 tabletki dziennie. Koty o masie ciała 5-10 kg otrzymują 1 tabletkę dziennie.
WYŁĄCZNIE DLA ZWIERZĄT. WYDAJE SIĘ Z PRZEPISU LEKARZA WETERYNARII.